Green Kapital, door stadsdichter Amal Karam

Green Kapital

Je Waal is groter

Vloeiender dan mijn ogen

Mijn ogen zijn dieper dan haar water

Je bomen beroven mijn ogen van hun groen

Je nacht slaapt en laat mij achter.

Zoals de seizoenen je veranderen

Verandert mijn blik naar jou

Wordt groot, ruimer

Je herfst is mijn verhaal

Je lente mijn optimisme.

Ik verhul met praatjes en gedichten

mijn oude wonden,

om ze verborgen te houden voor je mooie ogen

Raak me niet in mijn hart

Zodat ik niet uiteen val

En jij je schuldig achteraf voelt.

Laat de wind niet in je oor janken om mij,

alleen op verlaten straat

als een moeder die haar enige kind kwijt raakt

of een weeskind,

dat alleen op weg gaat naar de onbekendheid.

Vervloek mij niet als ik in stilte lijd

Denk aan mijn pijn

En aan je vloek als ik van boosheid in je gezicht bijt.

Wanneer het groen groeit,

omarmt de aarde zijn wortels

Verbreedt de droom zijn hemel

Verduurzaamt het hart zijn liefde

En Nijmegen wordt een werelds groen kapitaal

Zo groen en zacht als een net geboren liefde

En heeft een heel leven voor zich

Zoals een kind.

Amal Karam

Stadsdichter van Nijmegen

28-11-2017

Duurzaamheidscafé